noclegi zaciszne wolny pokoje Ustron

Prezentacja

cennik2013

Ustron

mapa

Ustroń

to małe miasto o walorach turystyczno-wypoczynkowych i leczniczych i położone jest w dolinie rzeki Wisły oddalony o 25 km od jej źródeł. Znajduje się w południowej części Polski i graniczy z Republiką Czech. Oddalony jest o 120 km od byłej stolicy Polski Krakowa, a od Warszawy 380 km oraz Wiednia 320 km. Najbliższe miasta to: Cieszyn [16km], historyczna stolica Książąt Cieszyńskich, Bielsko- Biała [30 km], miasto przemysłowe. Ustroń otoczony jest niewysokimi górami Beskidu Śląskiego w paśmie Karpat północnych o zboczach dobrze zalesionych
Od południowego zachodu wznosi się góra Czantoria owiana legendą [wys. 995 m], na którą prowadzi wyciąg krzesełkowy, a od wschodu wznosi się góra Równica [885 m], na którą prowadzi droga asfaltowa.
Z Ustronia prowadzi wiele szlaków turystycznych na pobliskie szczyty górskie.
Klimat Ustronia i okolicy należy do strefy klimatycznej umiarkowanej jednak od granicy Ustronia Centrum do Ustronia Polany zaczyna się strefa klimatyczna podgórska. Opady atmosferyczne w granicach 1200 mm w roku deszczu a zimą śniegu. Powietrze i woda czyste o małym stopniu skażenia. Rozróżnia się wyraźnie 4 pory roku. Od grudnia do marca panuje zima dosyć łagodna -temperatury od 0 do-20 stopni z opadami śniegu. Wiosna trwa od kwietnia do czerwca przy temperaturze +5 do+20 stopni. W tym czasie następuje wzrost bujnej zieleni a łąki, sady i ogrody toną w kwiatach, wśród których jest dużo śpiewających ptaków.
Dla turystów i wczasowiczów Ustroń oferuje ciszę, zdrowe powietrze i wiele atrakcji turystycznych.
Jest basen kąpielowy solankowy, rzeka Wisła trasy turystyczne, schroniska górskie, lokale sklepowe i gastronomiczne, parki, korty tenisowe, boiska sportowe, hale gimnastyczne, ujeżdżania koni [hipoterapia] oraz wiele ośrodków leczniczo- rehabilitacyjnych w tym szpitale: Reumatologiczny, Uzdrowiskowy i Zakład Przyrodoleczniczy, jako że Ustroń posiada źródła solankowe.
Ze względu na malownicze położenie Ustronia, walory krajobrazowe oraz urządzenia sportowe Ustroń jest wymarzonym miejscem do uprawiania różnych form turystyki i dyscyplin sportowych. Turystykę można uprawiać pieszo, na rowerze i nartach. Wytyczonych jest wiele górskich szlaków turystycznych, ścieżek spacerowych i tras rowerowych. Z Ustronia prowadzi tzw.Główny Szlak Beskidzki - czerwony, im. Kazimierza Sosnowskiego do Wołosatego. w Bieszczadach. Jest to najdłuższy szlak w polskich górach - całkowita długość: 519km. W Bieszczadach kończy bieg w miejscowości Komańcza. Prowadzi przez wszystkie najważniejsze pasma i szczyty gór aż do Wołosatego, położonego na drugim krańcu regionu. Szlak został wytyczony w latach 50tych przez pionierów powojennej turystyki: Władysława Krygowskiego i Edwarda Moskałę. Czas potrzebny na jego przejście wynosi około 36 godzin, co wymaga ok. 5 dni. Znajdują się w Ustroniu także warunki do uprawiania biegów górskich, lotniarstwa, wędkarstwa, kąpieli wodnych oraz wszelkich gier sportowych. Jest piętnastotysięcznym miastem o powierzchni 60 km kw., położonym na wysokości około 450 m n.p.m. Swój urok zawdzięcza otaczającym go grzbietom górskim. Centrum Ustronia leży na lewym brzegu rzeki w płaskiej pradolinie Wisły, gdzie rozlokowała się część administracyjno-mieszkaniowa miasta. Doliny i zbocza górskie przeznaczono na tereny wypoczynkowe, gdzie powstały kompleksy obiektów wczasowo-leczniczych: Zawodzie, Jaszowiec, Poniwiec, Jelenica, Dobka. Ustroń to także węzeł szlaków turystycznych w okoliczne góry. Dobre połączenia drogowe, bliskość przejść granicznych, walory krajobrazowe, lecznicze, liczna i nowoczesna baza hotelowo - gastronomiczna sprawia, że Ustroń jest atrakcyjną miejscowością turystyczną Beskidów. Prawa miejskie Ustroń otrzymał w grudniu 1956r. - status uzdrowiska w 1972r. Miasto położone na przedprożu Beskidu Śląskiego, w dolinie rzeki Wisły. Na 60 km kw. żyje 15 tys. mieszkańców. Obecnie jest to atrakcyjna miejscowość wczasowo - uzdrowiskowa dysponująca dobrze rozwiniętą bazą noclegową i sanatoryjno - szpitalną.

Portal szlaków w poszukiwaniu dobrej kuchni i trunków
Portal aktualnosciowo-dziennikarski dla wszyskich lubiacych Ustroń
Godne uwagi jest Muzeum Hutnictwa i Kuźnictwa, Ustrońska Galeria Sztuki Współczesnej B.R. Heczko, zabytkowy kościółek drewniany z 1765 roku w Ustroniu Nierodzimiu, kościół ewangelicko - augsburski (z 1835 r.) i rzymsko - katolicki (z 1788 r.) oraz "Dąb Sobieskiego" upamiętniający przemarsz wojsk polskich do Wiednia. Na terenie miasta znajdują się szlaki turystyczne i spacerowe, ścieżki rowerowe , korty tenisowe , staw kajakowy, baseny kąpielowe, plaże nadrzeczne oraz liczne wyciągi narciarskie. W ustrońskim amfiteatrze odbywa się wiele koncertów oraz innych imprez kulturalnych. Jedną z najgłówniejszych atrakcji jest kolej linowa krzesełkowa oraz letni tor saneczkowy na Czantorii www.czantoria.pl Tu z polany Stokłosicy roztacza się piękna panorama na Ustroń i okolicę, natomiast ze szczytu Czantorii przy dobrej widoczności zobaczyć można Tatry i Małą Fatrę. Nieopodal szczytu wzdłuż granicy z Czechami wyznaczono przejście graniczne do Czech. Równie wspaniałym widokiem można się napawać z polany powyżej schroniska na Równicy, gdzie dotrzemy pieszo lub samochodem. Także turystom przybywającym do Ustronia w sezonie zimowym nie zabraknie atrakcji. Amatorzy "białego szaleństwa" mają do dyspozycji wyciągi narciarskie, urozmaicone trasy zjazdowe a wiele z nich jest sztucznie zaśnieżanych i oświetlonych na całej długości. Gdy jednak pogoda nie sprzyja uprawianiu wymienionych form turystyki i sportu zapraszamy do korzystania z krytych basenów kąpielowych, siłowni, gabinetów odnowy biologicznej, saun, solariów, sal bilardowych i gimnastycznych oraz krytych kortów tenisowych.
Jednym słowem każdy w Ustroniu znajdzie coś dla siebie.

Położenie N 49°43' E 18°49' Wzniesienie n.p.m. 350-995 mnpm Suma opadów rocznych 1200 mm Temperatura powietrza (śred. roczna) 6,8 °C Średnia prędkość wiatru 2,2 m/s Okres wegetacyjny 190-210 dni Powierzchnia 5892 ha Użytkowanie gruntów w hektarach: grunty orne 1592 sady 69 łąki 189 pastwiska 570 drogi 210 lasy i grunty leśne 2725 tereny rekreacyjne 147 pozostałe grunty i nieużytki 390 Odwiert U-3 11,4% - woda hipotermalna 27,8C, chlorkowo-sodowo-wapniowa, bromkowa, jodkowa, żelazista, borowa, radoczynna Odwiert U-3A 12,73% - woda hipotermalna 32,8C chlorkowo-sodowo-wapniowa, bromkowa, jodkowa, borowa, radoczynna
Rys Historyczny Wstęp / Wiek XIV / Wiek XV / Wiek XVI / Wiek XVII / Wiek XVIII / Wiek XIX / Wiek XX / Wiek XXI
Wstęp W roku 2001 władza lokalna naszej miejscowości mogła poszczycić się 140-leciem swojej działalności , ponieważ w 1861 r. zaczął funkcjonować ustroński Wydział Gminny. Z tej okazji wydano trzecią edycję "Kroniki Ustronia" w wersji uaktualnionej i poprawionej. Jej oryginał znajduje się w Muzeum Hutnictwa i Kuźnictwa, gdzie na bieżąco dopisuje się najważniejsze wydarzenia z życia miasta, a jej pierwsze wydanie ukazało się w 1994 r. i było związane z obchodami 100-lecia istnienia miejscowego ratusza. "Kronika Ustronia" stanowi rejestrację najważniejszych faktów historycznych od pierwszej wzmianki o tej miejscowości, co nastąpiło w 1305 r. aż do końca XX wieku. Jest to publikacja, która wyprzedza monografię Ustronia. Realizacja tego naukowego wydawnictwa nastąpi w 2005 r., a obecnie dostępna jest dla zainteresowanych bogatymi dziejami naszego miasta "Kronika Ustronia", której wersję ksiażkową zakupić można w Muzeum Hutnictwa i Kuźnictwa. Dzięki dobrodziejstwom technologii multimedialnych możemy udostępnić Państwu wersję internetową Kroniki, z nadzieją, że będzie ona wstępem do dalszych studiów nad przeszłością naszego miasta. Na przełomie XIII i XIV wieku Piastowie cieszyńscy czynią staranie o większe zaludnienie kraju i najprawdopodobniej wówczas powstała miejscowość Ustroń. Mogło to być zupełnie nowe osiedle, bądź też powstałe na zgliszczach jakiejś niedużej starej osady.
Wiek XIV
Rok 1305 Pierwsza udokumentowana wzmianka o Ustroniu znajduje się w aktach archidiakonatu opolskiego - jako osada dziesięcin biskupich.
Rok 1335 Ustroń został wymieniony w pierwszym znanym spisie osad śląskich, gdzie figuruje pod nazwą Ustrona, innym razem Ustroin, Ustrin, później Ustron i Ustroń. Spór o właściwą nazwę miejscowości rozpoczął się po II wojnie światowej, kiedy Urząd Pocztowy w Ustroniu zaczął używać pieczątki "Ustroń Cieszyńska", czyli nazwę rodzaju żeńskiego. Polska Akademia Umiejętności w Krakowie wyjaśniła sprawę podając, że nazwa "Ustroń" jest rodzaju męskiego a pochodzi od rzeczownika pospolitego rodzaju nijakiego ("Dziennik Zachodni" 1949 nr 229). Pierwszy Ustroń obejmował tylko tą część wsi położoną na równinie, która później została nazwana Ustroń Dolny. Na zbocza gór pierwotny Ustroń nie sięgał, stamtąd zbierano jedynie drzewo budulcowe i na opał.
Wiek XV
Rok 1444 W tym roku wybudowano w Ustroniu pierwszy kościół. Była to budowla drewniana, która stanęła na środku obecnego cmentarza katolickiego. Budowa kościoła wskazuje, że Ustroń musiał wówczas być już większą osadą, bo domu modlitwy nie budowało kilka osób, ale większe zbiorowisko ludzkie. Znajduje się on już w spisie kościołów na Śląsku Cieszyńskim sporządzonym przez archidiakonat opolski w 1447 r. W związku ze wzrostem ludności kościół ten okazał się za mały, a z powodu starości groził zawaleniem i w 1788 roku został on rozebrany.
Rok 1447 Pierwsza wzmianka historyczna o Hermanicach sięga roku 1447. Książęta cieszyńscy z rodu Piastów Bolesław II i Przemysław podjęli się po śmierci swej matki księżnej Eufemii podziału jej majątku. Przy tym podziale Hermanice przypadły Bolesławowi II.
Wiek XVI Ustroń jako własność książąt cieszyńskich utrzymał się do panowania Wacława Adama (1540-1579), który z powodu trudności finansowych był zmuszony część swoich posiadłości sprzedać niższym stanom. Pierwszym znanym już właścicielem Ustronia był szlachcic Marcin Kloch z Bestwiny (Małopolska Zachodnia). W czasie wojny 30-letniej wspomnianego Klocha i cały Ustroń spotkało wielkie nieszczęście. Kraj zajmowały wojska neapolitańskie, które zachowywały się wobec ludności nie lepiej od wojsk nieprzyjacielskich. W roku 1621 szlachta cieszyńska schroniła się przed nimi wraz z zabranymi ze sobą kosztownościami do Ustronia. Tutaj napadli ją grasujący wówczas w okolicznych górach zbójnicy, obrabowali doszczętnie, wieś spalili, a jej właściciela Marcina Klocha zamordowali. Następnymi właścicielami Ustronia byli: Lubowscy, Niewiadomscy, Podholka z Zierotycz, później Czammerowie z Iskrzyczyna, Rudzki, wreszcie Spens. Natomiast stoki Beskidów i ta część Ustronia zwana później Ustroniem Górnym, była nadal własnością książąt cieszyńskich. Ludność miejscowa, a przede wszystkim osadnicy, musieli pracować na trzech ustrońskich folwarkach założonych przez szlachtę, czyli trudnili się przeważnie pracą na roli. Dowodem charakteru wsi jest pieczęć Ustronia, przedstawiająca pług jednoskibowy.
Wiek XVII W pierwszej połowie XVII wieku zaczęły się zaludniać stoki Beskidów i dalsza część Polany. Zaludniali ją przeważnie chłopi uciekający przed uciskiem pańszczyźnianym. Zgłaszali się oni do urzędników książęcych z prośbą o przydział kawałka lasu, który po wykarczowaniu zamieniali na pola uprawne, na łąki i pastwiska. Imigrowali również w Beskidy z różnych stron pasterze szukający tutaj lepszych warunków bytu. Oni też zaprowadzili gospodarkę sałaszniczą w Ustroniu. Poza tym na zboczach gór osiedlali się również ludzie wyznania ewangelickiego, prześladowani najbardziej po zakończeniu wojny 30-letniej. Odprawiali w tych czasach tajne nabożeństwa na górze Równicy, gdzie ustawiono pamiątkowy kamień znajdujący się tam po dzień dzisiejszy. W pierwszej połowie XVII wieku napotyka się już wzmianki o Ustroniu Górnym. Książęta cieszyńscy z chęci powiększenia danin i pańszczyzny zaczęli wykupywać w Ustroniu Dolnym majątki szlacheckie. Ostatnia księżna z rodu Piastów Elżbieta Lukrecja (1599-1653) kupiła w roku 1633 od Michała Rudzkiego część Górnego Ustronia i Polany. Ta sama księżna wykupiła w 1637 r. część Ustronia Dolnego należącą do Czammerów i to łącznie z poddanymi chłopami. Ponieważ niektóre części Ustronia należały jeszcze do szlachty, co powodowało spory graniczne i utarczki, książę cieszyński Franciszek III wykupił w roku 1738 resztę Dolnego Ustronia. Ustroń stał się znowu własnością książąt cieszyńskich. W maju 1683 r. przemaszerowało przez Ustroń lewe skrzydło oddziałów wojska króla polskiego Jana Sobieskiego, zdążające na walkę z Turkami pod Wiedeń. Znajdujemy o tym notatkę proboszcza goleszowskiego następującej treści: "Na święty Duch nie było ludzi na nabożeństwie dla marszu wojaków polskich na Cissownice maszerujących". Lewe skrzydło wojsk polskich zdążających pod Wiedeń szło przez Bielsko, Skoczów, Ustroń, Cisownicę, Leszną, Trzyniec, Jabłonków. W Ustroniu blisko domu przy ul. Daszyńskiego 20, obok drogi stoi duży dąb obrośnięty bluszczem do kilkumetrowej wysokości. Badacz przyrody Andrzej Czudek podaje w "Zaraniu Śląskim" nr 3 z roku 1933 w artykule "Drzewa Sobieskiego na Śląsku" następująco: "W roku 1929 opowiadał mi stary pastuch brenneński na Równicy, iż drzewo to zostało zasadzone bardzo dawno, kiedy to pogańskie wojska rabujące w Żywiecczyźnie chciały przez Węgierską Górkę-Baranią Górę-Wisłę wpaść w kraj cieszyński, lecz zaniechały tego zamiaru na wieść, iż polskie wojsko od Bielska przeciwko nim ciągnie. Podobnie opowiadał mi historię zasadzenia dębu ustrońskiego jeden z sędziwych gospodarzy z sąsiedniej Cisownicy, który jeszcze dodał, iż na drzewie tym wisiała przez długie lata mała kapliczka z obrazem M. B. Częstochowskiej. On sam jednak już jej nie pamięta, a słyszał o tem od swego dziadka. Wygląd drzewa wskazuje na to, iż liczy około 250 lat, toteż podanie powyższe wydaje mi się dość wiarygodne, bo wiadomo, że w niedalekiej Słowacczyźnie grasowali w roku 1683 węgiersko-siedmiogrodzcy sprzymierzeńcy Turków, zapuszczający swe zagony aż w Żywiecczyznę". W roku 1692 obszar Ustronia wynosił 4460 ha, zabudowań było 68,(w roku 1755 było ich 116).
Wiek XVIII
Rok 1718 Książę cieszyński wystawił w Ustroniu pierwszą karczmę Zbudowano ją częściowo z kamienia, częściowo z drewna.
Rok 1722 W Ustroniu książę cieszyński miał dwa folwarki. Jeden z nich znajdujący się w Dobce, nie przynosił dochodu i dlatego został sprzedany jednemu ze Śliwków ustrońskich, a dla uzyskania od niego większego czynszu dodano mu dwóch poddanych chłopów ustrońskich. W latach późniejszych chłopi zaczęli wykupywać od księcia kawałki gruntów i zaczęli prowadzić własne gospodarstwa - nazywano ich "siedlokami". Mimo to byli zobowiązani do płacenia czynszu, który był uzależniony od wielkości gruntu. Nadto wszyscy, którzy posiadali grunty musieli dawać ekwiwalent w naturze: gęsi, jaja miód, przędzę itp. Na wszystkich ciążył obowiązek odrabiania pańszczyzny od 1 do 3 dni tygodniowo na folwarkach książęcych, przy zwózce drewna z lasu, przy polowaniu, rybołówstwie, później przy robotach w hucie. W roku 1722 między mieszkańcami Górnego Ustronia byli tacy, którzy mieli grunta siedlacze o obszarze około 30 morgów. Należeli do nich: Dydek, Tytko, Gajcnar, Gogulka, Kocurek, Kral, Łyżbicki, Macura, Mojeścik, Nowak, 2 Rumańskich, 2 Steców, Wieczorek i Zientek.
Rok 1753 W latach 1750-1752 wybudowano w Ustroniu sierociniec oddany do użytku w roku 1753. Zakład przeznaczony był nie tylko dla sierot, ale także dla tzw. "źle wychowanych" dzieci rodziców, które tam wychowywano w zasadach religii katolickiej, Uczono ich też początków literatury. W roku 1787 sierociniec został przeznaczony na farę katolicką (obecna stara fara).
Rok 1754 Pierwsza wzmianka o pobycie kuracjuszy w Ustroniu, którzy z powodu braku miejsca zostali zakwaterowani w sierocińcu. Pismem prezesa Komisji Religijnej w Cieszynie z dnia 9 czerwca 1754 r. zakazano przyjezdnym kuracjuszom pobytu w sierocińcu.
Rok 1772 Rok ten należy uważać za początek wielkiego przemysłu ustrońskiego. Głównym założycielem przemysłu hutniczego w Ustroniu był książę Albrecht, syn króla polskiego Augusta III, ożeniony z córką cesarzowej Marii Teresy. Wspominany książę otrzymał wraz z żoną Marią Krystyną dobra na Śląsku przejęte po Piastach cieszyńskich. Jednym z powodów założenia huty mogło być oderwanie od Austrii przemysłu górnośląskiego potrzebnego do prowadzenia wojen. Aby stratę wyrównać, prawdopodobnie założono hutę w Ustroniu. W roku 1772 wybudowano prymitywny piec (na miejscu obecnego Zespołu Szkół Technicznych) i w tymże roku zaczęto wytapiać rudę. W roku 1780 wybudowano na miejscu obecnych Zakładów Kuźniczych pierwszą kuźnię zwaną "Hamrem Adama". W kilka lat później wybudowano obok wielkiego pieca kuźnię "Jana", a w roku 1820 kuźnię Alberta i odlewnie (w pobliżu kościoła ewangelickiego). W następnych latach wybudowano w pobliżu dzisiejszego Nadleśnictwa w Polanie kuźnię nazwaną "Krystyna" i rozbudowano różne warsztaty pomocnicze. Założenie przemysłu spowodowało napływ nowych osadników do Ustronia. Pojawiają się wśród nich po raz pierwszy nazwiska niemieckie.
Rok 1785 Zakończono budowę drewnianego kościółka ewangelickiego, który stanął na obecnym placu kościelnym. Kościółek ten służył do 1838 r. W tym czasie otwarto pierwszą prywatną szkołę ewangelicką, w której rozpoczął działalność jako pierwszy nauczyciel Jan Kasperek z płacą 40 reńskich.
Rok 1788 Zakończono budowę i w dniu 2 października dokonano poświęcenia kościoła katolickiego pod wezwaniem św. Klemensa.
Wiek XIX
Rok 1800 Ustroń liczył 1675 mieszkańców i posiadał 204 budynki. Ludność w tych latach trudniła się przeważnie pracą na roli, częściowo zaś w ustrońskim przemyśle. Kobiety w okresie zimy zajmowały się przędzeniem lnu i wełny. Kilku osadników posiadało warsztaty do wyrobu sukna i płótna. Komornicy, którzy również musieli odrabiać pańszczyznę udawali się w znacznej liczbie do Węgier, gdzie zajmowali się warzeniem soli. Stamtąd wracali po kilku miesiącach z zaoszczędzonym zarobkiem. Tych emigrantów nazywano "sanetrorzami". Wielu ustroniaków żyło z furmanek. Jeździli oni do Triestu, Wiednia, Lwowa, Pragi i Lipska z wyrobami miejscowego przemysłu, oraz do Wieliczki po sól.
Rok 1802 Na rozwój uzdrowiska ustrońskiego wpłynęły kąpiele żużlowe, których powstanie jest ściśle związane z przemysłem ustrońskim. Żużel pochodzący z wielkiego pieca wrzucony w stanie gorącym do zimnej wody, dodawał jej pewnych związków siarkowych. Robotnicy odczuwający dolegliwości reumatyczne i gośćcowe odczuli pewną ulgę po myciu się w zagrzanej żużlem wodzie. Po dalszych badaniach wykorzystał ten fakt właściciel, książę Albrecht, który wybudował w roku 1802 dom z łazienkami obok wielkiego pieca. Dom ten został w roku 1815 przeznaczony na kwaterę dla oddziałów armii rosyjskiej biorących udział w wojnach napoleońskich. Rosjanie założyli tam restaurację, co stało się powodem zlikwidowania łazienek. Zbudowano dla nich osobne pomieszczenie w sąsiedztwie. Dom ten później jeszcze rozbudowano (obecny Hotel "Ustroń").
Rok 1809 W latach 1809-1810 zaczęto w Ustroniu produkcję miedziano-kruszcową. Hutę żelaza "Adama" zamieniono na hutę miedziową i na ludwisarnię oraz założono odlewnię mosiądzu. W Ustroniu zaczęto odlewać dzwony kościelne. Odlano między innymi dzwon do kościoła katolickiego w Ustroniu z napisem "Johann Żukowski - Ustroń 1815". Żukowski był nauczycielem w Ustroniu, a dodatkowo zajmował się ludwisarstwem w hucie.
Rok 1811 W Ustroniu osiadł pastor Karol Kotschy, który w ciągu swej 45 letniej działalności przyczynił się do rozwinięcia nowoczesnego sadownictwa w Ustroniu i okolicy. Założył szkółkę drzewek, w której uczył chłopców hodować i uszlachetniać drzewa owocowe. Opracował i wydał w 1844 r. książkę o sadach i owocach.
Rok 1816 Ażeby zapobiec brakowi żywności i falom głodu, który na skutek wojen i przemaszerowujących w latach 1810-1814 wojsk nieraz występował, został wybudowany w roku 1816 przez Zarząd Dóbr Arcyksiążęcych w Cieszynie, magazyn zbożowy w Hermanicach, zwany "sypem". W magazynie tym w czasie urodzajnych lat gromadzono zboże i ten nagromadzony zapas rozdzielano w okresach głodu. Utrzymał się on do czasów dzisiejszych.
Rok 1840 Około roku 1840 objął kierownictwo ośrodka kuźniczego w zakładzie "Adama" mistrz Kotucz, który rozszerzył zakład, organizując w nim tokarnię i ślusarnię. W fabryce tej zbudowano pierwszy na kontynencie europejskim pług parowy. Według relacji Jana Wantuły z Goji, pługów takich wykonano około 90. W okresie najwyższego rozwoju w latach 1850-1870 w ustrońskim przemyśle pracowało około 2000 robotników.
Rok 1848-1851 Od szeregu lat notuje się w Ustroniu, na skutek posuchy i nieurodzaju, tak zwane lata głodu, które najmocniej dały się we znaki w latach 1848-1851. Wycieńczonych ludzi zaczęły atakować choroby zakaźne, zwłaszcza tyfus i czerwonka. Zmarło w tych latach setki osób. Cmentarz ustroński okazał się wówczas za mały i musiał być powiększony.
Rok 1863 U jednego z pierwszych budzicieli życia narodowego pastora Jerzego Janika znaleźli na pewien czas schronienie powstańcy styczniowi. Szwagier Jerzego Janika Edward Klug z Krakowa, kontaktujący się z emisariuszami powstańczymi, ukrywał na farze ustrońskiej ważniejsze dokumenty dotyczące powstania.
Rok 1867 Dnia 1 czerwca 1867 r. założono w Ustroniu pierwszą spółdzielnię spożywców. Była to maleńka, jednosklepowa instytucja, która umiejscowiła się w ówczesnej Czytelni Katolickiej. W początkach XX w. uległa upadłości.
Rok 1869 Rozpoczęto w sąsiedztwie łazienek i hali do picia serwatki budowę Parku Zdrojowego, który przetrwał do czasów dzisiejszych (park za Hotelem "Ustroń").
Rok 1870 Dla wzrastającej załogi ustrońskiego przemysłu rozpoczęto w roku 1870 budowę kolonii robotniczej w Hermanicach. Składała siê ona z 20 domków, które pomieściły 80 rodzin (382 osób).
Rok 1874 Zostało za³ożone w Ustroniu towarzystwo pod nazw± "Źródło Wisły", mające za zadanie rozbudować i upiększyć miejscowość. Spółka ta wybudowała budynek hotelowy (obecna restauracja "Beskid") i założyła park wokół obecnego ratusza. W roku 1875 założono w Ustroniu pierwszą organizację dla rolników pod nazwą "Kasyno Rolnicze", które miało na celu wzmożenie gospodarki rolnej.
Rok 1875 Wybudowano w kolonii robotniczej w Hermanicach szkołę dla dzieci pracowników huty - zamieszkałych w Hermanicach. Kiedy w roku 1902 szkoły w Ustroniu rozszerzono na 6 klasowe, szkoła arcyksiążęca w Hermanicach została zlikwidowana.
Rok 1877 Dnia 20 września urodził się w Ustroniu Jan Wantuła, późniejszy pisarz ludowy, bibliofil, działacz narodowy i społeczny. Na skutek otwarcia kolei koszycko-bogumińskiej Ustroń znalazł się daleko poza jej linią. Spowodowało to powolny upadek przemysłu ustrońskiego, który w latach następnych zaczęto przenosić do Trzyńca i pod Lipiny.
Rok 1882 Rząd Krajowy w Opawie uregulował rozporządzeniem z dnia 18 września 1882 r. sprawę ustrońskiego uzdrowiska, nadając mu Komisję Zdrojową i inspektora zdrojowego. Tym samym Ustroń został zaliczony do uzdrowisk austriackich.
Rok 1888 Z inicjatywy kierownika szkoły ewangelickiej Jerzego Michejdy z Ustronia, oraz Jerzego Kubisza z Wisły założono w Ustroniu Polskie Kółko Pedagogiczne. W cztery lata później kółko zaczęło redagowanie "Miesięcznika Pedagogicznego". W trosce o wygląd miejscowości założono dnia 28 lipca 1888 r. towarzystwo o dwujęzycznej nazwie: "VerschOnerungsverein in Ustroń - Towarzystwo Upiększenia Ustronia". 18 grudnia 1888 r. został uruchomiony odcinek kolejowy Goleszów - Ustroń.
Rok 1894 Na posiedzeniu Wydziału Gminnego w dniu 18 marca 1893 r. zapadła uchwała o budowie ratusza, który w czerwcu 1894 r. oddano do użytku.
Rok 1897 Wygaszono wielki piec hutniczy w następstwie czego musiano zaniechać kąpieli żużlowych. Stratę tą ówcześni gospodarze Ustronia wyrównali przez odkrycie w Ustroniu Dolnym złoża borowiny. W trzy lata później rozpoczęli budowę Zakładu Kąpielowego i Domu Zdrojowego, ukończoną w 1901 r. Obiekt ten, po przebudowach w latach późniejszych, stał się słynnym Zakładem Przyrodoleczniczym na Śląsku Cieszyńskim.
Wiek XX
Rok 1900 Według urzędowego spisu ludności Ustroń liczył 4658 mieszkańców, w tym według danych statystycznych było: Polaków 4260 osób tj. 91,5%, Czechów 34 osoby tj. 0,7%, Niemców 364 osoby tj. 7,8% .
Rok 1902 Dnia 18 stycznia zmarł wybitny działacz społeczny, polski burmistrz Ustronia Andrzej Broda.
Rok 1905 Arcyksiążę Fryderyk sprzedał wszystkie huty Towarzystwu Hutniczo-Górniczemu, a w roku 1912 nabyła je austriacka spółka Brevilier-Urban. Posiadała ona ten zakład i prowadziła go aż do zakończenia II wojny światowej.
Rok 1907 W wyborach do Wydziału Gminnego, które odbyły się 3 i 4 stycznia 1907 r. przeszedł pierwszy przedstawiciel robotników ustrońskich Jan Krzywoń, a na zastępstwo Jan Wantuła z Goji.
Rok 1918 Ukonstytuowanie się Rady Narodowej Śląska Cieszyńskiego spotkało się w Ustroniu z gorącą aprobatą mieszkańców. W październiku odbył się na rynku wiec robotników zorganizowany przez przywódców Klasowego Związku Zawodowego Metalowców i Polskiej Partii Socjal-Demokratycznej. Licznie zebrana klasa robotnicza Ustronia domagała się przynależności całego Śląska Cieszyńskiego do Polski. Głównymi organizatorami wiecu byli Jan Wantuła, Jerzy Lazar i Józef Sztwiertnia. Dnia 5 grudnia 1918 r. zostało założone Robotnicze Stowarzyszenie Kulturalno - Oświatowe "Siła" w Ustroniu.
Rok 1920 12 grudnia została założona z inicjatywy Jerzego Lazara spółdzielnia "Ogólne Stowarzyszenie Spożywcze i Oszczędnościowe w Ustroniu", która w następnych latach międzywojennych i pierwszych latach Polski Ludowej odegrała nieprzeciętną rolę w życiu gospodarczym miejscowości.
Rok 1928 W dniu 15 marca 1928 r. uruchomiono odcinek kolejowy Ustroń-Polana, a w dniu 10 lipca następnego roku odcinek Polana-Wisła. W dniu 5 lipca wybuchł najdłuższy w historii hut ustrońskich strajk, który trwał do 13 sierpnia. Trwająca sześć tygodni walka strajkowa zakończona została tylko utrzymaniem dotychczasowych warunków pracy i płacy.
Rok 1935 Staraniem Wydziału Gminnego wybudowano w roku 1933 basen kąpielowy po lewej stronie rzeki Wisły obok założonego już poprzednio zieleńca zwanego Parkiem Kościuszki. Jedną z najważniejszych inwestycji mających dla uzdrowiska i letniska ustrońskiego wielkie znaczenie, była budowa drogi asfaltowej Katowice-Wisła, łączącej Ustroń z wszystkimi częściami województwa. Na skutek stałego rozwoju Ustronia wzrastała corocznie liczba kuracjuszy i letników. Według księgi meldunkowej w roku 1935 bawiło w Ustroniu 3951 osób. Liczba ta z pewnością była większa, gdyż nie wszyscy mieszkający prywatnie meldowali się w gminie.
Rok 1936 Wiosną 1936 r. robotnicy zatrudnieni przy regulacji rzeki Wisły i bezrobotni zorganizowali strajk, domagając się podwyżki zarobków i regularnych wypłat. Strajkujący przebywali na kamieńcu, gdzie uruchomili swoją kuchnię i gotowali posiłki. Pomocy w formie artykułów spożywczych udzielała im miejscowa Spółdzielnia Spożywcza i niektórzy chłopi ze Stronnictwa Ludowego. W dniu 4 maja 1936 r. wyruszył z Ustronia potężny pochód strajkujących i bezrobotnych do Skoczowa, gdzie proletariat ustroński miał się spotkać ze skoczowskimi robotnikami, by razem wystąpić z żądaniem poprawy zarobków. W Nierodzimiu pochód został rozpędzony przez policję. Doszło do utarczki, w której po obydwu stronach zostali ranni.
Rok 1937 Obroty, czyli sumy pieniężne otrzymane od wczasowiczów i kuracjuszy wyniosły za rok 1936 - obliczone przez Stanisława Leszczyńskiego w oparciu o ceny miejscowe - 727.721 złotych ("Znaczenie gospodarcze ruchu uzdrowiskowo - turystycznego na Śląsku", Katowice 1937 r.)
Rok 1939 W dniu 2 września w godzinach przedpołudniowych Ustroń został zajęty przez armię niemiecką i znalazł się pod władzą okupanta.
Rok 1944 W dniu 9 listopada dokonano niespotykanej w dziejach Ustronia zbrodni. W przeciągu dwóch godzin gestapo i policja niemiecka rozstrzelała 34 Polaków, stałych mieszkańców Ustronia.
Rok 1945 W okresie okupacji niemieckiej zginęło w więzieniach, obozach koncentracyjnych, w partyzantce, w armiach polskich na wszystkich frontach II wojny światowej oraz zostało rozstrzelanych, łącznie 203 mieszkańców. Poza tym 80 więźniów politycznych z lat 1939-1945 przeżyło okupację i doczekało wyzwolenia. W dniu 1 maja w godzinach rannych został Ustroń wyzwolony przez wojska radzieckie. Pierwsza flaga biało-czerwona zawisła na budynku dra Łysogórskiego, a dopiero potem na ratuszu. W godzinach popołudniowych odbył się na rynku wielki wiec mieszkańców Ustronia i partyzantów, którzy wyszli z podziemia. Na wiecu przemawiali przywódcy miejscowego ruchu oporu Franciszek Zawada, Karol Jastrząb i oficer radziecki. Pierwszym burmistrzem po wyzwoleniu został Franciszek Zawada, który był na tym stanowisku od 1945 do 1950 r. 3 maja wybrano Komitet Tymczasowy w następującym składzie: Franciszek Zawada, Wacław Ziółkowski, Karol Tomiczek, Jerzy Cichy, Mieczysław Kossowski, Józef Glajc, Michał Gomola, Karol Jastrząb, Tadeusz Bobkiewicz, Feliks Tychowski, Ludwik Hajek, Michał Gomola II, Jan Mider, Niedoba-Darecki, Franciszek Krysta, Ludwik Lipowczan, Zdzisław Kosko, Władysław Kubok. Komitet odbył tylko jedno posiedzenie, a od 19 maja zmieniono jego nazwę na Radę Magistratu. Skład członków pozostał bez zmian. Od 30 maja obowiązywała nazwa Rada Gminna, a od września Gminna Rada Narodowa. Od 9 grudnia 1945 r. do 3 listopada 1946 r. skład GRN był następujący: Franciszek Krysta, Władysław Kośmider, Jan Sztwiertnia, Paweł Nowak, Jan Nowak, Jan Szczepan, Franciszek Zawada, Karol Tomiczek, Józef Gluza, Rudolf Pociecha, Józef Strach, Stanisław Michalski, Ludwik Lipowczan, Henryk Rysiński, Jan Zawada, Józef Kołder, Teofil Mentel, Stanisław Bestocha, Rudolf Sadlik, Karol Jastrząb, Jan Jarocki. Odbyło się 14 posiedzeń GRN. Od połowy maja wznowił swą produkcję największy i najstarszy miejscowy zakład istniejący bez przerwy od 1772 r. - Kuźnia Ustroń. Rozpoczęto od produkcji dla miejscowej ludności, a w rok później wykonano prototyp motocykla "Sokół 125". Ponadto produkowano: osie wozowe, sprzęgła wagonowe, części do maszyn i różnego rodzaju narzędzia. W dwa lata później nastąpiło przejęcie Kuźni na własność państwa. Rozpoczęto przebudowę i modernizację zakładu od budowy nowej hali mechanicznej.
Rok 1948 Zgodnie z zarządzeniem Ministra Przemysłu i Handlu Kuźni nadano statut przedsiębiorstwa państwowego wyodrębnionego pod nazwą Kuźnia Ustroń. Przedmiotem działalności Kuźni jest produkcja odkuwek kolejowych i motoryzacyjnych.
Rok 1949 Od 8 lutego 1949 r. do 20 czerwca 1950 r. skład GRN był następujący: Franciszek Krysta, Leopold Broda, Andrzej Chrapek, Paweł Gogółka, Ferdynand Golisz, Michał Gomola, Karol Jastrząb, Jan Jaszowski, Józef Kochański, Ludwik Lipowczan, Stanisław Michalski, Emil Markuzel, Paweł Nowak, Jan Nowak, Jerzy Król, Rudolf Sadlik, Jan Sztwiertnia, Rudolf Turoń, Julia Tomaszkowa, Jerzy Wantulok, Jan Widyna, Jan Zawada. Posiedzeń Wydziału odbyło się 11. Zakład kąpielowy istniejący od 1901 r. został przejęty przez Uzdrowiska Polskie w Warszawie i podporządkowany organizacyjnie uzdrowisku Jastrzębie Zdrój. Prowadzi działalność sezonową - tylko w okresie letnim. Zakład zaopatrzony jest w najnowsze urządzenia, posiada własne pokłady ziemi mułowej, wykonuje kąpiele węglowe, elektryczne, ze szpilek świerkowych, solne, stalowe, siarczane, tuszowe i rzeczne oraz płukania gorącą wodą i masaże. W tym roku odsłonięto pomnik ofiar hitleryzmu w parku za ratuszem.
Rok 1950 Przełożonym Gminnej Rady Narodowej został robotnik Jan Jaszowski, który sprawował tą funkcję jeden rok. Powstało Technikum Kuźnicze - pierwsza średnia szkoła w Ustroniu. Wcześniej w 1938 r. z inicjatywy dyrektora Kuźni inż. Jana Jarockiego powstała szkoła fabryczna, która została reaktywowana w 1945 r. W 1946 r. jednoroczny kurs zmieniono na trzyletnią Szkołę Przemysłową. Szkoła znalazła miejsce w nowym obiekcie powstałym na miejscu huty "Klemens" - ul. 3 Maja 12. Początkowo dyrektorem szkoły był dyrektor Kuźni inż. Jan Jarocki, a od 1949 r. dyrektorem szkoły mianowano mgr Alojzego Waszka. W 1954 r. w sąsiedztwie szkoły otwarto internat.
Rok 1951 Dzięki staraniom koła sportowego "Stal" działającego przy Kuźni wybudowano pierwszą skocznię i wyciąg narciarski pod Czantorią. 1 maja uruchomiono Odlewniczą Spółdzielnię Pracy (odlewnię i stolarnię).
Rok 1952 Istniejącą przy Kuźni świetlicę przekształcono w Klub Fabryczny, który był organizatorem wielu imprez artystycznych i skupiał kilkanaście zespołów amatorskich i kół zainteresowań. W latach 50-tych klub mieścił się w baraku przy "Prażakówce" i w wynajętych pomieszczeniach tego obiektu. Przy Klubie Fabrycznym w latach pięćdziesiątych działały: chór "Moniuszko", który liczył do 70 członków, zespół dramatyczny, zespoły taneczne dla dzieci i młodzieży, sekcja modelarzy, szachistów, mandolinistów i gimnastyczna. Pierwszym kierownikiem świetlicy był Karol Bojda, następnym Oswald Szczurek, który przyczynił się do przekwalifikowania świetlicy w 1952 r. na Klub Fabryczny. Kolejnym kierownikiem do 1960 r. był Jan Krzok. Przełożonym Gminy Ustroń w latach 1951-1952 był Władysław Richert.
Rok 1953 Zmarł Jan Wantuła (ur. 1877 r.) - ustroński pisarz ludowy, publicysta, historyk i bibliofil. Opublikowano w prasie około 250 jego artykułów, a pośmiertnie 2 książki: "Karty z dziejów ludu Śląska Cieszyńskiego" (1954 r.) oraz "Książki i ludzie" (1956 r.).
Rok 1954 W styczniu tego roku przewodniczącym Gminnej, potem Osiedlowej, a następnie Miejskiej Rady Narodowej został Ludwik Troszok. Sprawował ten urząd do 1964 r. 13 listopada przyznano Ustroniowi status osiedla. Od tego roku do 1956 r. skład Osiedlowej Rady Narodowej w Ustroniu był następujący: Ludwik Troszok, Stefania Paszek, Karol Chwastek, Józef Pokorny, Rozalia Dustor, Kazimierz Dustor, Józef Niemiec, Józef Podżorski, Franciszek Krysta, Jerzy Bujok, Michał Gomola, Eugeniusz Wątroba, Franciszek Czekaj, Jan Lasota, Emil Markuzel, Helena Mola, Roman Pohludka, Józef Kaczmarek, Jan Nowak, Wiktor Tomaszko, Jerzy Szarzec, Jerzy Zmełty, Paweł Chrapek, Helena Kostka, Halina Torbus.
Rok 1955 Oddano do użytku stadion sportowy posiadający boisko i bieżnię, budowany przez Kuźnię od 1952 r. Jest to jedyny stadion w mieście i oprócz klubu sportowego korzysta z niego także młodzież szkolna. Chór "Moniuszko" obchodził w tym roku swoje 10-lecie. Funkcjonował przy świetlicy Kuźni Ustroń od 1945 r. do 1959 r. Jego dyrygentem była Emilia Pilorz. Był to chór mieszany około 40-50 osób i męski 8 osób.
Rok 1956 Ustroń uzyskał prawa miejskie na mocy rozporządzenia prezesa Rady Ministrów z 28 grudnia tego roku. Od 1956 r. skład Miejskiej Rady Narodowej był następujący: Anna Bobkiewicz, Jan Błaszczyk, Józef Cholewa, Karol Chwastek, Franciszek Doleżałek, Kazimierz Dustor, Paweł Gogółka, Józef Holeksa, Wincenty Kędzierski, Andrzej Lisztwan, Korneliusz Madzia, Emil Markuzel, Józef Niemiec, Józef Podżorski, Józef Pokorny, Rudolf Rabsztyn, Jan Śliwka, Paweł Szarzec, Jan Sadlik, Mieczysław Walczyk, Jerzy Wisełka, Jerzy Gawlas, Jan Lasota, Henryk Lupinek, Karol Śmiłowski, Paweł Cholewa, Wilhelm Gogółka. Ukazała się broszurka pt. "35 lat Powszechnej Spółdzielni Spożywców w Ustroniu".
Rok 1957 Ustroń posiadał 7194 mieszkańców. Koło Sportowe "Stal" uzyskało osobowość prawną i zmieniło nazwę na Klub Sportowy "Kuźnia". Posiadało wówczas następujące sekcje: piłki nożnej, narciarstwa, tenisa ziemnego i stołowego.
Rok 1958 W październiku założono Spółdzielnię Mieszkaniową "Zacisze". Przez ostatnie 4 lata Kuźnia Ustroń była zawsze w czołówce przedsiębiorstw w ramach współzawodnictwa organizowanego przez Zjednoczenie Przemysłu Motoryzacyjnego. Dyrektorem zakładu był wówczas Rudolf Turoń, a głównym inżynierem były długoletni dyrektor Jan Jarocki.
Rok 1960 27 września założono Społeczny Komitet Upiększania Miasta Ustronia, który kontynuował przerwaną przez czasy wojenne działalność powstałego w 1888 r. Towarzystwa Upiększenia Ustronia. 2 września dokonano otwarcia Społecznego Ogniska Muzycznego w Ustroniu, Filii Ogniska Muzycznego w Cieszynie. Zostało ono zlokalizowane w Szkole Podstawowej nr 1 na rynku. Dyrektorem ogniska był Jerzy Drózd. Utworzono sekcje: fortepianu, skrzypiec i akordeonu.
Rok 1961 Ustroń posiadał 7548 mieszkańców. Od 1961 do 1965 r. skład Miejskiej Rady Narodowej był następujący: Franciszek Bukowczan, Anna Bobkiewicz, Jan Błaszczyk, Roman Biłek, Maria Dziadek, Jan Podżorski, Andrzej Gomola, Paweł Gomola, Wilhelm Gogółka, Jerzy Gawlas, Wanda Golus, Karol Hławiczka, Józef Holeksa, Franciszek Kasik, Otton Kubala, Władysław Kośmider, Wincenty Kędzierski, Krystyna Legierska, Jan Lasota, Andrzej Lisztwan, Henryk Lupinek, Zbigniew Nawrotek, Józef Niemiec, Józef Podżorski, Józef Pokorny, Jan Śliwka, Henrietta Skora-Mojeścik, Ludwik Troszok, Anna Wysiecka, Mieczysław Walczyk. Przystąpiono do budowy domów wypoczynkowych w dzielnicy Jaszowiec. Udział eksportu w całości produkcji Kuźni dochodził do 20%. Były to w większości odkuwki matrycowe obrabiane na gotowo, w szczególności narzędzia w postaci różnego rodzaju i układu kluczy płaskich i oczkowych, oksydowanych i niklowanych, narzędzia do pił, imadła kowalskie, imadła ślusarskie stałe i obrotowe oraz szereg innych precyzyjnych odkuwek matrycowych. Odbiorcami były przede wszystkim kraje RWPG oraz państwa rozwijające się gospodarczo.
Rok 1962 Uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach zatwierdzono wstępny program budowy dzielnicy leczniczo-rehabilitacyjnej na terenie Ustronia. W listopadzie w Klubie Fabrycznym Kuźni zorganizowano zjazd Ludowych Twórców Ziemi Cieszyńskiej.
Rok 1963 17 lutego nastąpiło otwarcie nowego budynku Szkoły Podstawowej nr 1 wybudowanego w ramach akcji "Tysiąc szkół na tysiąclecie państwa polskiego". Powszechna Spółdzielnia Spożywców "Społem" uruchomiła Wytwórnię Wód Gazowanych "Czantoria" w nowym obiekcie wybudowanym przy ulicy Jelenica. Do produkcji napojów wykorzystano wodę ze źródła "Budzigłód". Oddano do użytku pierwszy dom wypoczynkowy w Jaszowcu. Był to "Dom Nauczyciela" na 120 miejsc. W latach 60-tych powstało w tej dzielnicy 16 domów wczasowych na 2500 miejsc oraz centrum handlowe, kawiarnia i dom kultury. Powszechna Spółdzielnia Spożywców "Społem" połączyła się z PSS "Społem" w Skoczowie. W tym czasie instytucja ta posiadała w Ustroniu 35 sklepów, w tym 11 przemysłowych i 4 zakłady: piekarnię, ciastkarnię, masarnię i wytwórnię wód. Według stanu na 31 grudnia tego roku Spółdzielnia ta zrzeszała 3243 członków. Prezesami byli: od 1950 r. do 1960 r. - Franciszek Zawada, od 1960 r. do marca 1963 r. - Jerzy Chlebowczyk i od kwietnia 1963 r. - Henryk Kałuża. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych Spółdzielnia posiadała zespół teatralny i chór. Spółdzielnia Mieszkaniowa "Zacisze" oddała do użytku pierwsze bloki przy ulicy Marii Konopnickiej.
Rok 1964 Przewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej, a od grudnia 1973 r. naczelnikiem miasta Ustroń został Włodzimierz Gołkowski. Sprawował ten urząd do 1982 r. 6 grudnia nastąpił pożar ratusza z powodu zapalenia się belki stropowej przechodzącej przez komin. Na czas remontu i rozbudowy ratusza władze miejskie przeprowadziły się do budynku restauracji "Parkowa" przy ul. Hutniczej.
Rok 1965 Od 11 czerwca tego roku do 19 grudnia 1968 r. skład Miejskiej Rady Narodowej był następujący: Roman Biłek, Jan Błaszczyk, Anna Bobkiewicz Halina Budzisz, Jan Cholewa, Józef Chwastek, Franciszek Doleżałek, Kazimierz Dustor, Maria Dziadek, Włodzimierz Gołkowski, Stanisław Grudzień, Karol Greń, Maria Gruszka, Józef Holeksa, Franciszek Kasik, Władysław Kośmider, Jan Kral, Otton Kubala, Jan Lasota, Henryk Lupinek, Jan Mitręga, Stanisław Molenda, Józef Podżorski, Henrietta Skora-Mojeścik, Jan Śliwka, Jan Strach, Józef Tomiczek, Mieczysław Walczyk, Eugeniusz Wątroba, Marian Żyromski. Posiedzeń Rady odbyło się 43. Kadencję przedłużono o rok.
Rok 1966 Kuźnia Ustroń zakupiła budynek "Prażakówkę" od Parafii Ewangelickiej w Ustroniu. Część pomieszczeń w tym obiekcie Kuźnia wcześniej dzierżawiła z przeznaczeniem na Klub Fabryczny. Zakład przekazał Miejskiej Radzie Narodowej w Ustroniu ponad 100 mieszkań w starych obiektach i nowych blokach wzniesionych w latach pięćdziesiątych. Kuźnia Ustroń oddała do użytku nową matrycownię i kotłownię. W tym samym roku zakład wprowadził nową, po raz pierwszy w Polsce zastosowaną metodę dyfuzyjnego chromowania matryc, co znacznie poprawiło jakość odkuwek. Metoda została opracowana przez miejscowych inżynierów przy współpracy z Instytutem Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie. Kuźnia Ustroń zatrudniała wówczas 1,5 tys. pracowników i dostarczała rocznie 22,3 tys. odkuwek i odlewów. Powstał Zespół Regionalny "Lipowiec" w Ustroniu - Lipowcu. Jego twórcą i kierownikiem był Józef Balcar. Rozpoczęto budowę osiedla domków jednorodzinnych przy ul. Świerczewskiego (obecnie Grażyńskiego).
Rok 1967 Zarządzeniem Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej Ustroń został zaliczony do miejscowości uzdrowiskowych i w tym roku rozpoczęto budowę dzielnicy leczniczo-wypoczynkowej na Zawodziu. PSS "Społem" rozpoczęła budowę pawilonów handlowych przy ul. Partyzantów. Klub Fabryczny działający przy Kuźni przeklasyfikowano na Zakładowy Dom Kultury "Kuźnik". Rozpoczęto remont budynku, który zakończono w 1971 r. Od 1960 r. do 1976 r. kierownikiem tej instytucji był Jan Nowak. Przy ZDK istniały w tym czasie m.in. zespół wokalny "Czantoryjki", zespół teatralny i taneczny. Organizowano wówczas wiele imprez kulturalnych, spektakle teatralne, wystawy malarskie, spotkania z twórcami, wieczory przy świecach, jak również wiele imprez okolicznościowych. 22 października uruchomiono wyciąg krzesełkowy na Czantorię. Trasa o długości 1640 m biegnie z Ustronia-Polany na Stokłosicę (1.5 km od szczytu Czantorii). Wyciąg w ciągu godziny mógł obsłużyć 500 osób.
Rok 1968 Ukończono remont kapitalny schroniska na Równicy, które wybudowano w 1928 r. Podwyższono jego standard i ilość miejsc noclegowych do 56 całorocznych. Jadłodajnia posiada 100 miejsc i 40 sezonowych. Zakończono budowę drugiego piętra Ratusza i ponownie oddano do użytku władzom miasta. Ukończono budowę pierwszego spośród czterech bloków na Osiedlu 22 Lipca (obecne Cieszyńskie). Powstało Rejonowe Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Ustroniu, które administruje siecią wodociągową i kanalizacyjną byłego powiatu cieszyńskiego. W latach 1968-1977 dyrektorem był Ludwik Feruga, a następnie do 1991 r. Józef Halama. Uruchomiono Zasadniczą Szkołę Leśną w obiekcie przy Kościele Rzymskokatolickim (dawna Szkoła Podstawowa nr 1). Wybudowano 4 szklarnie i obiekty administracyjne przy ulicy Słonecznej.
Rok 1969 Oddano do użytku nowy budynek Szkoły Podstawowej Nr 3 w Ustroniu -Polanie. Od 12 czerwca 1969 do 28 września 1973 r. skład Miejskiej Rady Narodowej był następujący: Jan Albrewczyński, Roman Biłek, Adam Cęckiewicz, Józef Chwastek, Kazimierz Dustor, Maria Dustor, Paweł Drózd, Franciszek Doleżałek, Włodzimierz Gołkowski, Józef Gomola, Stanisław Grudzień, Józef Holeksa, Karol Hławiczka, Anna Janik, Franciszek Kasik, Jan Kral, Władysław Kośmider, Anna Kłeczek, Otton Kubala, Henryk Lupinek, Jan Lasota, Jan Mitręga, Paweł Molin, Stanisław Molenda, Waleria Sikora, Józef Tomica, Anna Tomanek, Mirosław Sadlik. Rozpoczęto budowę drogi szybkiego ruchu - tak zwanej obwodnicy.
Rok 1970 Ustroń liczył 9216 mieszkańców. 30 lipca "Kuźnia Ustroń" została włączona do Wytwórni Sprzętu Mechanicznego "Polmo" w Bielsku-Białej, jako oddział zamiejscowy. Wytwórnia w 1972 r. przekształciła się w Fabrykę Samochodów Małolitrażowych. Rozpoczął działalność Międzyorganizacyjny Powiatowy Dom Kultury w Ustroniu-Jaszowcu w nowo wybudowanym obiekcie. Kierownikiem został Józef Gil. Na 10-lecie Społecznego Ogniska Muzycznego w Ustroniu zorganizowano koncert i wydano druk okolicznościowy. Wybudowano Motel w Ustroniu-Polanie wraz ze stacją obsługi samochodowej i sklepem.
Rok 1971 Rozpoczęto gazyfikację Ustronia Centrum, Lipowca, Zawodzia i Jaszowca. Wybudowano kładki wiszące na rzece Wiśle w rejonie Jaszowca i Obłaźca. Uruchomiono wyciąg narciarski na Palenicę. W lipcu oddano do użytku Przychodnię Zdrowia w Nierodzimiu.
Rok 1972 Oddano do użytku nowy budynek Szkoły Podstawowej w Lipowcu, wybudowany przez Społeczny Komitet Budowy Szkoły pod kierownictwem Józefa Balcara. W 1975 r. wybudowano przy szkole salę gimnastyczną. 3 sierpnia uruchomiono w Nierodzimiu Zakład Mechanizacji Produkcji Zwierzęcej i Przemysłu Rolnego "Meprozet". Wybudowano maszt przekaźnika telewizyjnego na Czantorii. Wydano folder - składankę o Ustroniu. Prewentorium na Poniwcu przekształciło się w sanatorium rehabilitacyjne. Kuźnię Ustroń w dwusetną rocznicę powstania odznaczono orderem Sztandaru Pracy I Klasy za wybitne osiągnięcia w dziedzinie polskiego kuziennictwa oraz wkład załogi w walkę o społeczne i narodowe wyzwolenie. Dyrektorem zakładu od tego roku do 1977 r. był Jan Podżorski. Na 200-lecie Kuźni otwarto Salę Historii i Perspektyw w Zakładowym Domu Kultury "Kuźnik", zorganizowano sesję popularno-naukową na temat historii zakładu i wydano monografię opracowaną przez prof. Józefa Chlebowczyka pt. "Dwa wieki Kuźni Ustroń". ZDK "Kuźnik" zorganizował kilkanaście imprez kulturalnych towarzyszących uroczystościom zakładowym. W grudniu Zakładowa Ochotnicza Straż Pożarna działająca przy Kuźni obchodziła 65-lecie swego istnienia. Z tej okazji nastąpiło uroczyste wręczenie sztandaru.
Rok 1973 Zakład Przyrodoleczniczy wznowił swą działalnośæ po remoncie kapitalnym budynku. Od tego czasu czynny jest cały rok. Rozszerzono zakres świadczonych usług - oprócz kąpieli borowinowych, pacjentom stosuje się masaże, wodolecznictwo, zabiegi parafinowe, inhalacje, zabiegi światło i elektrolecznicze. Od 20 grudnia tego roku do 29 listopada 1977 r. skład Miejskiej Rady Narodowej był następujący: Jan Rymorz, Jan Albrewczyński, Józef Balcar, Maria Bukowczan, Adam Cęckiewicz, Ryszard Dankiewicz, Adolf Cieślar, Jan Dorda, Maria Dustor, Paweł Drózd, Stanisław Gajdzica, Anna Gomola, Gertruda Górniok, Stanisław Greń, Jan Jaworski, Jan Kral, Franciszek Kasik, Danuta Kopieczek, Jan Kubień, Otton Kubala, Roman Kubok, Karol Labzik, Jan Lubecki, Henryk Lupinek, Ferdynand Mazur, Stanisław Molenda, Zbigniew Nawrotek, Emil Nierostek, Alojzy Nowak, Jan Nowak, Maria Pawlitko, Antoni Paszek, Irena Pagieła, Juliusz Pindór, Józef Polok, Andrzej Songajłło, Bogusław Suchta, Michał Tomanek, Rudolf Tomiczek, Kazimierz Wroński. Z rozwiązanej Powiatowej Rady Narodowej w Cieszynie w skład MRN w Ustroniu weszli: Jan Kohut, Jan Podżorski, Wanda Chlebik, Karol Wądolny. Przewodniczącym MRN był Jan Rymorz. Posiedzeń Rady odbyło się 16. Ukończono budowę sieci wodociągowej w Lipowcu. Wybudowano most wiszący na Wiśle w pobliżu ul. Parkowej. Uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach Ustroń uzyskał status uzdrowiska.
Rok 1974 Ustroń liczył 12000 mieszkańców. Do miasta włączono dzielnice Nierodzim i Lipowiec. W maju utworzono Ognisko Pracy Pozaszkolnej, z siedzibą przy Szkole Podstawowej nr 2, które swoim zasięgiem obejmowało uczniów wszystkich ustrońskich szkół podstawowych (pierwszym dyrektorem został Marian Żyła). 1 października powstało Powiatowe Przedsiębiorstwo Usług Turystycznych "Czantoria" z siedzibą w Ustroniu. Powstała Zawodowa Straż Pożarna w Ustroniu-Polanie. Na początku posiadała 1 samochód i 3 lub 4 osoby na dyżurze. 18 listopada powołano na walnym zebraniu członków Rolniczą Spółdzielnię Produkcyjną "Jelenica". Przekształciła się ona z dawnej Spółki Pastwiskowej. Pod nową nazwą zakład funkcjonuje od 1 stycznia 1975 r. Założono hodowlę świń na bazie odpadów konsumpcyjnych z domów wczasowych Jaszowca i Zawodzia.
Rok 1975 Ustroń posiadał 13500 mieszkańców i 2500 budynków mieszkalnych. Nastąpiła zmiana podziału administracyjnego w Polsce. Ustroń należący dotychczas do powiatu cieszyńskiego oraz województwa katowickiego, od 1 czerwca należy do województwa bielskiego. Ustroń posiadał następujące dzielnice: Bernatka, Beskidek, Brzegi, Centrum, Czantoria Baranowa, Dobka, Goje, Hermanice, Jaszowiec, Jelenica, Kępa, Królów, Krzywaniec, Lipowiec, Nierodzim, Nowociny, Orłowa, Pastwiska, Polana, Poniwiec, Równica, Sucha Dobka, Zadki, Zawodzie Dolne i Zawodzie Górne. 3 czerwca oddano do użytku Śląski Szpital Reumatologiczny na Zawodziu dla 360 pacjentów. Jego dyrektorem został Zbigniew Gburek. Szpital zajmuje się intensywnym leczeniem chorób reumatycznych. Posiada też oddział korygujący zaburzenia układu kostno-stawowego. Orkiestra dęta działająca przy Kuźni Ustroń miała swój 1000 występ przed pomnikiem na rynku. Jej dyrygentem od 1950 r. był Bolesław Mider. Orkiestra uzyskała wiele nagród i wyróżnień, m.in. w latach 60-tych kilkakrotnie uzyskiwała jedno z pierwszych miejsc w Wojewódzkich Przeglądach Orkiestr Dętych, jak również wielokrotnie występowała w Rozgłośni Polskiego Radia w Katowicach. Brała udział w każdej miejskiej i zakładowej imprezie. Uchwałą Miejskiej Rady Narodowej powołano Miejski Fundusz Rozbudowy i Modernizacji Przedszkoli oraz Miejski Fundusz Kultury Fizycznej. Wznowiono po długoletniej przerwie organizowanie Dożynek jako imprezy miejskiej. Przewodniczącym Komitetu Dożynkowego w latach 1975-1979 był Jan Sikora. Dożynki corocznie przebiegają według scenariusza i pomysłu Józefa Balcara oraz Gustawa Janika, a oparte są na tradycji dzielnicy Lipowiec.
Rok 1976 16 stycznia uchwałą Miejskiej Rady Narodowej ustanowiono stylizowany Herb Miasta Ustronia wręczany za wybitne osiągnięcia dla miasta. Zakończono budowę amfiteatru w Parku Kuracyjnym na 2000 miejsc według projektu Pawła Górnioka - pracownika Kuźni Ustroń. Amfiteatr został wybudowany przez ustrońskie zakłady z okazji mającego się odbyć Konkursu Piosenki Czeskiej i Słowackiej. Z inicjatywy ówczesnego przewodniczącego MRN Jana Rymorza przy współudziale grona działaczy kultury, w dniach 9-11 lipca odbył się I Konkurs Estradowej Piosenki Czeskiej i Słowackiej stanowiący centralny akcent działalności kulturalnej w mieście, a dający Ustroniowi odpowiednią rangę i pozycję wśród innych uzdrowisk. Temat imprezy oparto o współpracę i powiązania kulturalne Ustronia z Trzyńcem, poszerzając je o cały teren naszych południowych sąsiadów. 1 lipca nastąpiło oddzielenie WSS w Skoczowie od WSS w Ustroniu. WSS oddział Ustroń przejął Zakłady Przedsiębiorstwa Przemysłu Gastronomicznego. Wydano z tej okazji broszurkę okolicznościową. Wydrukowano opracowanie Józefa Pilcha pt. "Sprawozdanie z działalności Spółdzielni Spożywców w Ustroniu i Skoczowie za lata 1920-1970". Rozpoczęto remont i rozbudowę Przychodni Zdrowia przy ulicy Mickiewicza. 15 września otwarto nowy obiekt Szkoły Podstawowej nr 2. Jej dyrektorem od 1970 r. był Bogusław Binek.
Rok 1977 Spółdzielnia Mieszkaniowa "Zacisze" oddała do użytku pierwszy blok osiedla przy ul. A. Brody, a w rok później pierwsze domki jednorodzinne przy ul. J. Wantuły. Przy ul. Partyzantów wmurowano tablicę ku pamięci poległych partyzantów w okresie II wojny światowej. Utworzono Rejonowy Ośrodek Szkolenia Zawodowego i Motorowego w dawnym budynku Szkoły Podstawowej nr 2, który został kupiony od Parafii Ewangelickiej i wyremontowany. W lipcu odbył się II Konkurs Piosenki Czeskiej i Słowackiej o "Kryształową Lirę" - główną nagrodę Konkursu. W tym roku powstał Zespół Tańca Nowoczesnego "Ibis" przy ZDK "Kuźnik". Założycielem, kierownikiem artystycznym i choreografem była Renata Ciszewska. Pomimo krótkiego stażu (istniał do 1980 r.) zdążył wystąpić ponad 60 razy, brał udział we wszystkich eliminacjach (także w Telewizji Katowice) zdobywając pierwsze miejsca. W roku 1978 wziął udział w I Mistrzostwach Polski Zespołów Tanecznych "Radom`78", gdzie zdobył brązowy medal, a Renata Ciszewska - jako jedyny choreograf otrzymała nagrodę za najlepsze układy taneczne. Po raz pierwszy zorganizowano w Amfiteatrze imprezę pt. "Dzieci Dzieciom, Dzieci Rodzicom", organizatorem było Ognisko Pracy Pozaszkolnej i Komitet Rodzicielski SP 1.
Rok 1978 Od 16 lutego tego roku do 21 marca 1984 r. skład Miejskiej Rady Narodowej był następujący: Jan Rymorz, Józef Balcar, Maria Bury, Maria Bukowczan, Wanda Chlebik, Adolf Cieślar, Paweł Drozd, Jerzy Dzierżewicz, Zbigniew Gburek, Gertruda Górniok, Wilhelm Husar, Helena Jakubas, Franciszek Kasik, Danuta Kopieczek, Jan Kral, Jan Kubień, Roman Kubok, Karol Labzik, Jan Lubecki, Henryk Lupinek, Otton Markuzel, Władysław Michalik, Stanisław Molenda, Zbigniew Nawrotek, Alojzy Nowak, Jan Nowak, Karol Nowak, Jan Pasterny, Michał Pilch, Irena Pilch, Juliusz Pindor, Jan Podżorski, Jan Rymorz, Andrzej Sikora, Andrzej Songajłło, Bogusław Suchta, Tadeusz Szlauer, Helena Sztwiertnia, Kazimierz Wroński, Bogusława Wysłych. Jej przewodniczącym był Jan Rymorz. Posiedzeń Rady odbyło się 36. Związek Bojowników o Wolność i Demokrację - Koło w Ustroniu wydał opracowanie Józefa Pilcha pt. "Ustroń 1939-1945. Przyczynek do dziejów ludności miasta w okresie wojny i okupacji". Otwarto pierwsze w Ustroniu "Delikatesy" przy ul. Partyzantów. W lipcu odbył się III Konkurs Piosenki Czeskiej i Słowackiej. 1 października powstało Przedsiębiorstwo "Budopol" - oddział przedsiębiorstwa działającego w Bielsku-Białej, zajmujący się budownictwem użyteczności publicznej. Zakład powstał w nowo wybudowanych obiektach przy ul. Sportowej. Narodowy Spis Powszechny wykazał, ze Ustroń liczy 13545 mieszkańców i 3851 budynków. Zakończono gazyfikację Polany. Ochotnicza Straż Pożarna w Polanie obchodziła 50-lecie istnienia. Budynek OSP powstał na początku lat 60-tych. Od 1962 r. prezesem straży jest Jan Maciejewski.
Rok 1979 1 lutego reaktywowało się Towarzystwo Miłośników Ustronia jako kontynuacja działalności Towarzystwa Upiększania Miasta. Przewodniczącą została Renata Dubiel-Białas. Wydano folder pt. "Ustroń" opracowany przez Roberta Danela. Powstała oczyszczalnia ścieków za Kuźnią Ustroń. Oddano do użytku wybudowane w czynie społecznym przedszkole w Nierodzimiu. Drużyna seniorów KS "Kuźnia Ustroń" zajęła pierwsze miejsce w województwie bielskim w rozgrywkach o mistrzostwo okręgu w tenisie ziemnym. W amfiteatrze w lipcu tego roku odbył się IV Konkurs Piosenki Czeskiej i Słowackiej. Pod koniec lipca WSS Oddział w Ustroniu uruchomił 2 sklepy na Osiedlu XXX-Lecia PRL (obecnie Manhatan).
Rok 1980 Ustroń liczył 14749 mieszkańców. Miejskiej Bibliotece Publicznej nadano imię Jana Wantuły. Biblioteka powstała w latach 30-tych naszego wieku przy Macierzy Szkolnej. W 1945 r. uchwałą Gminnej Rady Narodowej wznowiła swą działalność. Po rozbudowie ratusza w 1968 r. zwiększyła swój metraż. Kierowniczką placówki w latach 1957-1985 była Janina Guzkiewicz. Biblioteka miała ponad 50 tys. woluminów i ponad 3800 czytelników. Biblioteka posiadała także oddział dziecięcy, 3-filie i 1 punkt biblioteczny. W lipcu Michał Bożek uruchomił Wytwórnię Wód Gazowanych "Ustronianka". V Ogólnopolski Konkurs Piosenki Czeskiej i Słowackiej o "Kryształową Lirę" obchodził swój mały jubileusz. Odbył się w dniach 16-19 lipca na estradzie amfiteatru w Parku Kuracyjnym. Do strajków sierpniowych przystąpili pracownicy Kuźni Ustroń po czym w sierpniu powstał w tym zakładzie NSZZ "Solidarność" Spółdzielnia Mieszkaniowa "Zacisze" oddała do użytku bloki tzw. Centrum. W listopadzie nastąpiło odsłonięcie tablicy w Zakładach Kuźniczych upamiętniającej masową egzekucję mieszkańców Ustronia i pracowników tego zakładu - 9 listopada 1944 r. W tym roku powstał Wojewódzki Ośrodek Sportu i Rekreacji O/Ustroń, który istniał do 1989 r. Kolejnymi kierownikami byli: Wiesław Gadziacki, Andrzej Piechocki, Ryszard Szymkiewicz. Instytucja ta była organizatorem wielu cyklicznych imprez m. in. Puchar Czantorii, Górski Bieg Przełajowy (ogólnopolski), Kolarskie Kryterium Uliczne, Sport na wczasach, Zawody Latawcowe, Turniej Szachowy i inne.
Rok 1981 6 stycznia powstał Kameralny Zespół Wokalny "Ustroń". Działał początkowo przy Parafii Ewangelickiej, a od września 1983 r. przy Urzędzie Miejskim. Zespół liczy 24 osoby. Założycielem i dyrygentem Zespołu jest Ewa Bocek-Orzyszek. W repertuarze zespołu znajduje się ponad 130 pieśni. W lipcu odbył się VI Konkurs Piosenki Czeskiej i Słowackiej. W grudniu powołano samodzielną Powszechną Spółdzielnię Spożywców "Społem" w Ustroniu w miejsce WSS Oddział w Ustroniu. Jako samodzielne przedsiębiorstwo działa od 1 stycznia 1982 r. Prezesem w latach 1981-1987 był Stanisław Ernst.
Rok 1982 Naczelnikiem Miasta został Benedykt Siekierka. Powstało Szkolne Schronisko Młodzieżowe w budynku po byłej Szkole Podstawowej nr 1, a później nr 2 na Rynku. Jego kierownikiem został Jerzy Kowalczyk. W lipcu odbył się kolejny VII Konkurs Piosenki Czeskiej i Słowackiej. W sierpniu po 2-letniej przerwie zorganizowano Dożynki. W latach 1982-1989 przewodniczącym Komitetu Dożynkowego był Jan Kubień. W sierpniu otwarto Ośrodek Zdrowia w rozbudowanym obiekcie dawnej Przychodni Przeciwgruźliczej przy ul. Mickiewicza. 2 października Towarzystwo Miłośników Ustronia zorganizowało sesję na temat: "Ustroń jako miejscowość wczasowo-uzdrowiskowa" w sali kinowej Śląskiego Szpitala Reumatologicznego. Powstało Przedsiębiorstwo Turystyczne "Czantoria" na mocy zarządzenia wojewody bielskiego, przekształcone z Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Turystycznego "Beskidy". Dyrektorem został Adam Buchta.
Rok 1983 1 czerwca uruchomiono żłobek obok Osiedla XXX-Lecia PRL. Wybudowano Kościół Ewangelicki na Polanie. Towarzystwo Miłośników Ustronia wydało publikację pt. "Zasłużeni ludzie Ustronia". Większość spośród 25 biogramów opracował Józef Pilch. Obchodzono 200-lecie Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Ustroniu. Kolejnymi proboszczami byli: w latach 1935-1980 ks. Paweł Bocek, 1960-1969 ks. Stanisław Dorda (II proboszcz), 1980-1983 ks. Stanisław Dorda (I proboszcz), od 1983 r. ks. dr Henryk Czembor. Na początku lat 80-tych przeprowadzono remont elewacji i dachu kościoła, który powstał w 1835 r. W tym roku został przygotowany spektakl teatralny wg baśni Andersena "Królowa śniegu" w wykonaniu dzieci Szkoły Podstawowej nr 3 w Polanie. Inicjatorką, kierownikiem artystycznym, choreografem i scenografem spektaklu połączonego z baletem i chórem była Renata Ciszewska. Fragmenty zostały zarejestrowane przez TV-Katowice. W listopadzie odbyło się zebranie założycielskie Koła Miejskiego Polskiego Związku Filatelistów w Ustroniu. Utworzono nowe Probostwo Kościoła Rzymskokatolickiego w Polanie, które objął ks. Alojzy Wencypel. Powstało Biuro Usług Turystycznych "Ustronianka" założone przez Romana Macurę.
Rok 1984 Utworzono Polski Klub Ekologiczny - Koło w Ustroniu. Jego prezesem został Zygmunt Białas. W styczniu został oddany do użytku nowy budynek piekarni wraz ze sklepem na osiedlu XXX-lecia PRL (obecnie Manhatan). Od 27 czerwca tego roku do 8 czerwca 1988 r. skład Miejskiej Rady Narodowej był następujący: Zbigniew Nawrotek, Stefan Bałdys, Maria Bukowczan, Zbigniew Chybiorz, Franciszek Czekaj, Rudolf Gajdacz, Karol Gluza, Stanisław Greń, Paweł Gogółka, Karol Chwastek, Adam Heczko,Paweł Hernik, Henryk Hojdysz, Leokadia Janik, Jan Kotela, Karol Kubala, Jan Kral, Janusz Kubica, Jan Kubień, Kazimierz Kubik, RomanKubok, Józef Kurowski, Tadeusz Kwoczyński, Karol Labzik, Stanisław Lehrich, Władysław Michalik, Alojzy Molek, Alojzy Nowak, Michał Pilch, Juliusz Pindór, Zdzisław Pokorny, Anna Sikora, Jerzy Sikora, Roman Siwiec, Piotr Stec, Franciszek Wawrzyk, Kazimierz Wroński, Mieczysław Zwardoń, Lech Zawada, Józef Balcar. Jej przewodniczącym był Zbigniew Nawrotek. Posiedzeń Rady odbyło się 28. W amfiteatrze odbył się IX Konkurs Piosenki Czeskiej i Słowackiej. Ukończono remont kapitalny Szkoły Podstawowej nr 6 w Nierodzimiu. Ustanowiono nowe Probostwo Kościoła Rzymskokatolickiego w Hermanicach, które objął ks. Alfred Chromik. Poświęcono kaplicę.
Rok 1985 Ustroń liczył 15 915 mieszkańców. 19 lutego wznowiło działalność zarejestrowane w 1981 r. Stowarzyszenie Twórców i Działaczy Kultury. Siedzibę miało w Międzyorganizacyjnym Miejskim Domu Kultury w Jaszowcu. 10 maja zorganizowano sesję popularną na temat "Działalność kulturalna w Ustroniu w 40-leciu PRL" w MMDK w Jaszowcu. X Konkurs Piosenki Czeskiej i Słowackiej o "Kryształową Lirę" - impreza o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym - obchodził swój jubileusz. Odbył się w dniach 18-20 lipca. Ze względu na swój rozmach od następnego roku zmieniono nazwę z konkursu na festiwal. Konkurs dla amatorów o "Kryształową Lirę" stał się częścią Festiwalu Piosenki Czeskiej i Słowackiej. 19 lipca otwarto przystanek Polskich Kolei Państwowych Ustroń-Zdrój. 25 lipca oddano do użytku Dom Zborowy przy Parafii Ewangelickiej w nowo wybudowanym obiekcie na placu Kotschego. Zbór Zielonoświątkowców "Betel" przeniósł swój kościół do nowego obiektu przy ul. Daszyńskiego 75. 20 listopada zmarł gen. Jerzy Ziętek - mieszkaniec Ustronia, były wojewoda katowicki. 15 grudnia oddano do użytku budynek stacji PKP Ustroń-Zdrój. W grudniu PSS "Społem" oddała do użytku nowy obiekt produkcyjno-handlowy w Hermanicach. Znajduje się w nim piekarnia i sklep spożywczy.
Rok 1986 15 lutego nastąpiły obchody 90. rocznicy powstania Ochotniczej Straży Pożarnej w Ustroniu wraz z otwarciem Sali Historii w remizie przy ul. Strażackiej. 18 kwietnia otwarto Muzeum Hutnictwa i Kuźnictwa w starym, zabytkowym budynku dawnej dyrekcji Huty "Klemens" przy ul. Hutniczej. Jego kierownikiem została Lidia Szkaradnik. W uroczystościach brał udział wicewojewoda bielski Jan Wałach, władze miasta i dyrekcja Fabryki Samochodów Małolitrażowych oraz liczna grupa pracowników i działaczy kultury. Z okazji otwarcia wydano broszurkę i okolicznościową plakietkę. Kuźnia Ustroń za uruchomienie muzeum otrzymała od Ministra Kultury i Sztuki złotą odznakę "Za opiekę nad zabytkami". W lipcu odbył się XI Festiwal Piosenki Czeskiej i Słowackiej. 20 lipca Zakłady Kuźnicze FSM zorganizowały Lipcowy Festyn Kuźników, połączony z uroczystym nadaniem muzeum imienia Jana Jarockiego (1899-1980), zasłużonego kuźnika, działacza społecznego i inicjatora utworzenia muzeum. 22 sierpnia Miejska Rada Narodowa podjęła uchwałę w sprawie lokalizacji centrali telefonicznej przy ul. Świerczewskiego. 24 sierpnia odbyło się tradycyjne Święto Plonów z dożynkowym pochodem i występami zespołów regionalnych w amfiteatrze. 3 października Miejska Rada Narodowa podjęła uchwałę o ochronie środowiska. W listopadzie oddano do użytku Szpital Uzdrowiskowy na Zawodziu.
Rok 1987 20 lutego nastąpiło nadanie Śląskiemu Szpitalowi Reumatologicznemu imienia gen. Jerzego Ziętka i odsłonięcie tablicy pamiątkowej. 22 kwietnia Rejonowy Ośrodek Kształcenia Zawodowego i Motorowego uzyskał I miejsce we współzawodnictwie międzywojewódzkim. Kierownikiem Ośrodka od 1986 r. jest Rudolf Krużołek. W kwietniu w muzeum zorganizowano wystawę instrumentów muzycznych wykonanych przez Ferdynanda Suchego z Ustronia Goji. W czerwcu Polski Klub Ekologiczny - koło w Ustroniu przygotował w muzeum wystawę na temat zagrożeń środowiska naturalnego w naszym mieście. Wydano okolicznościową broszurkę. Prezesem PKE był nadal Zygmunt Białas. W czerwcu Bogusław Heczko, znany ustroński malarz wraz z synem Kazimierzem uruchomili prywatną galerię sztuki "Na Gojach". Była to pierwsza prywatna galeria w województwie bielskim. W lipcu na estradzie amfiteatru odbył się kolejny XII Festiwal Piosenki Czeskiej i Słowackiej, Festyn Kuźników, a w sierpniu Dożynki. 17 października zorganizowano obchody jubileuszu 200-lecia Szkoły Podstawowej nr 2 wraz z imprezami: sesja popularno - naukowa, odsłonięcie tablic pamiątkowych na starym i nowym budynku szkoły oraz uroczysty koncert pt. "Nieś się nam pieśniczko" przygotowany przez Danutę Koenig i Mariana Żyłę. Wydano broszurę "200 lat Szkoły Podstawowej nr 2 w Ustroniu". W listopadzie powstał Dziecięcy Zespół Pieśni i Tańca "Czantoria" przy Szkole Podstawowej nr 3 w Polanie, który istniał ponad rok. Założycielem i choreografem była Renata Ciszewska. Jego główny występ odbył się 23 kwietnia 1988 r. podczas uroczystości wręczenia sztandaru szkole.
Rok 1988 W styczniu Szkolne Schronisko Młodzieżowe zdobyło II miejsce w kraju w konkursie na najlepsze schronisko młodzieżowe